Het coronavirus heeft de wereldeconomie in een shocktoestand gebracht
Van Brussel tot Peking over Londen en New York, de ontwikkeling van de bevestigde COVID-19 gevallen en hun effect op de economische groei hebben wereldwijd de alarmbellen doen rinkelen en hebben ervoor gezorgd dat de beurzen intussen met 30-40% zijn gedaald. De impact van deze crisis is duidelijker groter dan het feit dat we constant de handen moeten wassen.
China, dat de afgelopen decennia een enorme bijdrage heeft geleverd aan de wereldwijde groei, zag zijn economie voor het eerst in meer dan veertig jaar krimpen, terwijl Europa en de VS in een economische neergang terechtkomen die sinds de jaren dertig van de vorige eeuw niet meer is voorgekomen.
Bescheiden herstel
Ondertussen zijn we getuige geweest van een bescheiden herstel van de wereldwijde aandelenmarkten, ook dankzij de overtuigende tussenkomsten van regeringen en Centrale Banken om alles te doen wat nodig is om de economische gevolgen op de korte termijn op te vangen. Maar nu de voorspellingen voor de wereldeconomie steeds somberder worden, hoeveel invloed heeft de overheid om verdere krimp te verzachten en hoe ziet de geleidelijke openstelling van de economie eruit?
De boodschap van de meeste autoriteiten is dat we, totdat we een vaccin hebben, een of andere vorm van sociale afstand zullen blijven houden. Dit zal ongetwijfeld van invloed zijn op het gedrag van de mensen. De amusements-, vrijetijds- en toerisme-industrie zal zwaar getroffen blijven worden door de maatregelen en zal in een gespreide heropening waarschijnlijk een van de laatste bedrijven zijn die terugkeert naar een soort van normaliteit. Toch zijn ook de aandelen van andere sectoren, zoals bijvoorbeeld de bierbrouwers en de banken enorm stevig geraakt. De toegenomen overheidsuitgaven voor diensten als gezondheidszorg en welzijn zullen ook hun tol eisen op de al gespannen balansen van veel economieën. Vanuit dit perspectief zal het moeilijk zijn om de wereldeconomie terug te brengen naar het niveau van voor de COVID-19. En het wordt steeds duidelijker dat er geen toverformules zijn.
Een manier om een door de consument gestuurd herstel in gang te zetten is door geld rechtstreeks in de zakken van de mensen te steken met zogenaamd “helikoptergeld”.
Ook de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen) trekt veel belangstelling na pogingen in verschillende landen, waaronder Finland en Nederland. Op deze manier verhoogt een staat effectief de totale bevolking op zijn loonlijst.
De invloed op de wereldhandel
We hebben gezien hoe het coronavirus veel landen ertoe heeft aangezet de veiligheid van hun bevoorradingsketen opnieuw te bekijken om een betrouwbare stroom van vitale goederen voor hun bevolking te garanderen. Na deze crisis zullen de overheden nader onderzoeken hoe hun lokale economieën de lokale bevolking het beste kunnen ondersteunen. Velen kunnen concluderen dat de toeleveringsketens voor kritieke goederen gewoonweg te lang zijn. Japan heeft bijvoorbeeld al aangekondigd dat het bedrijven zal voorzien van middelen om delen van hun toeleveringsketens 
terug te brengen naar het vasteland. Dit zal waarschijnlijk de productiekosten voor bedrijven en mogelijk ook de uiteindelijke kosten voor de consument opdrijven. Naarmate de nationale veiligheidsbelangen toenemen, lijkt dit een prijs te zijn die velen bereid zijn te betalen.
Nu we de eerste schok van de crisis te boven komen, is het duidelijk dat de weg die de beleidsmakers inslaan om de schuld vergeleken met het BBP te verhogen, overal ter wereld zal toenemen. Wat minder duidelijk is, is wat beleggers zorgen baart over wie dit op de lange termijn zal betalen. De Centrale Banken zullen hun instrumenten waarschijnlijk blijven uitbreiden, terwijl de regeringen enkele moeilijke beslissingen zullen moeten nemen. Deze zullen niet zonder hun politieke gevolgen blijven. Belastingverhogingen zullen waarschijnlijk plaatsvinden, omdat van bedrijven in de particuliere sector en van loontrekkers wordt verlangd dat zij hun eerlijke aandeel betalen zelfs als dit een domper zet op de consumptieve bestedingen.